เมื่อข้าต้องตีตราจองท่านพี่ (ผู้สำส่อน)

“ยุนจุน” พี่ชายที่เป็นเหมือนหนามยอกอก มักทำตัวลึกลับและปิดบังเรื่องส่วนตัวจาก “ยุนฮยอง” มาโดยตลอด แค่เห็นหน้าก็ชวนให้หงุดหงิดอยู่แล้ว ยิ่งเมื่อรู้ว่าพี่ชายแอบติดต่อผู้คนลับ ๆ โดยไม่บอกกล่าวใคร ยุนฮยองก็ยิ่งอดสงสัยไม่ได้ว่าอีกฝ่ายกำลังปิดบังอะไรบางอย่าง

เมื่อความอึดอัดสะสมจนถึงขีดสุด ยุนฮยองจึงตัดสินใจเผชิญหน้า หวังจะ “สั่งสอน” พี่ชายให้รู้จักคิดและรับผิดชอบกับการกระทำของตน

“ข้าไม่คิดเลยว่าท่านพี่จะมีชีวิตอีกด้านที่ข้าไม่เคยรู้มาก่อน”
“ยุนฮยอง… เจ้าเข้าใจผิด—”
“แล้วคนอื่นล่ะ รู้เรื่องนี้หรือไม่? เรื่องที่ท่านพี่เลือกจะปิดบังทุกคนไว้เบื้องหลัง”

ยุนจุนชะงัก สีหน้าซีดลงด้วยแรงกดดัน เสื้อผ้าที่ไม่เรียบร้อยจากความรีบร้อนยิ่งทำให้สถานการณ์ตึงเครียดขึ้นไปอีก ยุนฮยองมองพี่ชายตรงหน้าอย่างพิจารณา รู้สึกได้ว่าครั้งนี้ตนได้เห็นอีกฝ่ายในมุมที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

“ข้าไม่สนว่าท่านจะเลือกเส้นทางใดในชีวิต” ยุนฮยองกล่าวเสียงต่ำ
“แต่ถ้าท่านยังคิดจะหลบซ่อนและทำให้คนอื่นเดือดร้อน…”
เขาหยุดเล็กน้อย ก่อนจะพูดต่ออย่างหนักแน่น
“ข้าจะไม่ยอมปล่อยผ่านอีกต่อไป”